Learn Bhagavad Gita | Chapter 1 | అర్జున విషాద యోగము | ప్రధమ అధ్యాయము

Learn Bhagavad Gita | Chapter 1
అర్జున విషాద యోగము | ప్రధమ అధ్యాయము

భగవద్గీత నేర్చుకోండి – అర్జున విషాద యోగము – ప్రధమ అధ్యాయము. ఈ వీడియోలో భగవద్గీతలో తొలి అధ్యాయం అయిన అర్జున విషాద యోగాన్ని సులభమైన తెలుగు వర్ణనతో వివరిస్తాం. అర్జునుడు తనకు ఎదురైన కష్టాలను, సంకటాలను ఎలా పరిష్కరించుకోవాలని కృష్ణుని శరణుజోవడం ద్వారా తెలుస్తుంది. ఈ అధ్యాయంలో నైతికత, ధర్మం, భయాలు, భ్రాంతులు వంటి ముఖ్యాంశాలను సులభమైన భాషలో వివరిస్తాము.

ఓం శ్రీ కృష్ణాయ పరమాత్మనే నమః
శ్రీమద్భగవద్గీత
అథః ప్రథమోధ్యాయః
అర్జున విషాద యోగః

1 వ శ్లోకము
ధృతరాష్ట్ర ఉవాచ:
ధర్మక్షేత్రే కురుక్షేత్రే సమవేతా యుయుత్సవః।
మామకాః పాండవాశ్చైవ కిమకుర్వత సంజయ!॥

2 వ శ్లోకము
సంజయ ఉవాచ:
దృష్ట్వాతు పాండవానీకం వ్యూఢం దుర్యోధనస్తదా।
ఆచార్య ముపసంగమ్య రాజా వచన మబ్రవీత్‌॥

3 వ శ్లోకము
పశ్యైతాం పాండుపుత్రాణం ఆచార్య! మహతీంచమూం।
వ్యూఢాం ద్రుపద పుత్రేణ తవశిష్యేణ ధీమతా॥

4 వ శ్లోకము
అత్రశూరా మహేష్వాసాః భీమార్జున సమాయుధి।
యుయుధానో విరాటశ్చ దృపదశ్చ మహారథః॥

5 వ శ్లోకము
దృష్టకేతుశ్చేకితానః కాశీరాజశ్చ వీర్యవాన్‌!
పురుజిత్ కుంతిభోజశ్చ శైబ్యశ్చ నరపుంగవః॥

6 వ శ్లోకము
యుధామన్యుశ్చ విక్రాంతః ఉత్తమౌజాశ్చ వీర్యవాన్‌!
సౌభద్రో ద్రౌపదేయాశ్చ సర్వఏవ మహారథాః॥

7 వ శ్లోకము
అస్మాకంతు విశిష్ఠాయే తాన్నిబోధః ద్విజోత్తమ!।
నాయకా మమసైన్యస్య సంజ్ఞార్థం తాన్‌ బ్రవీమితే॥

8 వ శ్లోకము
భవాన్‌ భీష్మశ్చ కర్ణశ్చ కృపశ్చ సమితిం జయః।
అశ్వత్థామా వికర్ణశ్చ సౌమదత్తి స్తధైవచ ॥

9 వ శ్లోకము
అన్యేచ బహవశ్శూరాః మదర్ధేత్యక్త జీవితాః।
నానా శస్త్ర ప్రహరణాః సర్వే యుద్ధ విశారదాః॥

10 వ శ్లోకము
అపర్యాప్తం తదస్మాకం బలం భీష్మాభిరక్షితం।
పర్యాప్తం త్విదమేతేషాం బలం భీమాభిరక్షితం॥

11 వ శ్లోకము
అయనేషుచ సర్వేషు యధా భాగమవస్థితాః।
భీష్మమేవాభి రక్షంతు భవంతస్సర్వ ఏవహి॥

12 వ శ్లోకము
తస్య సంజనయన్‌ హర్షం కురువృద్ధః పితామహః।
సింహనాదం వినద్యోచ్యైః శంఖం దధ్మౌప్రతాపవాన్‌॥

13 వ శ్లోకము
తతః శంఖాశ్చ భేర్యశ్చ పణవానక గోముఖాః।
సహసైవాభ్య హన్యంత సశబ్ద స్తుములో భవత్‌॥

14 వ శ్లోకము
తతః శ్వేతైర్హ యైర్యుక్తే మహతి స్యందనే స్థితౌ!
మాధవః పాండవశ్చైవ దివ్యౌ శంఖౌ ప్రదధ్మతుః॥

15 వ శ్లోకము
పాంచజన్యం హృషీకేశః దేవదత్తం ధనంజయః ।
పౌండ్రం దధ్మౌ మహాశంఖం భీమకర్మా వృకోదరః॥

16 వ శ్లోకము
అనంతవిజయం రాజా కుంతీపుత్రో యుధిష్ఠిరః।
నకులః సహదేవశ్చ సుఘోష మణిపుష్పకౌ॥

17 వ శ్లోకము
కాశ్యశ్చ పరమేష్వాసః శిఖండీచ మహారథః।
దృష్ఠద్యుమ్నో విరాటశ్చ సాత్యకిశ్చా పరాజితః॥

18 వ శ్లోకము
ద్రుపదోద్రౌపదేయాశ్చ సర్వశః పృధివీపతే।
సౌభద్రశ్చ మహాబాహుః శంఖాన్‌ దధ్ముః పృథక్‌ పృథక్‌॥

19 వ శ్లోకము
సఘోషో ధార్తరాష్ఠ్రాణాం హృదయాని వ్యదారయత్‌।
నభశ్చ పృధివీంచైవ తుములోవ్యను నాదయన్‌॥

20 వ శ్లోకము
అథవ్యవస్థితాన్‌ దృష్ట్వా ధార్తరాష్ఠ్రాన్‌ కపిధ్వజః।
ప్రవృత్తే శస్త్ర సంపాతే ధనురుద్యమ్య పాండవః॥

21 వ శ్లోకము
హృషీకేశం తదావాక్యం ఇదమాహ మహీపతే!।
అర్జున ఉవాచ:
సేనయో రుభయోర్మధ్యే రథం స్థాపయ మేఽచ్యుత॥

22 వ శ్లోకము
యావదేతాన్నిరీక్షేఽహం యోద్ధుకామా నవస్థితాన్‌।
కైర్మయా సహయోద్ధవ్యం అస్మిన్‌ రణసముద్యమే॥

23 వ శ్లోకము
యోత్స్యమానా నవేక్షేఽహం య ఏతేఽత్రసమాగతాః।
ధార్తరాష్ఠ్రస్య దుర్బుద్ధేః యుద్ధేప్రియ చికీర్షవః॥

24 వ శ్లోకము
సంజయ ఉవాచ:
ఏవ ముక్తో హృషీకేశః గుడాకేశేన భారత!
సేనయో రుభయోర్మధ్యే స్థాపయిత్వా రధథోత్తమం॥

25 వ శ్లోకము
భీష్మద్రోణ ప్రముఖతః సర్వేషాంచ మహీక్షితాం।
ఉవాచ పార్థ! పశ్యైతాన్‌ సమవేతాన్‌ కురూనితి॥

26 వ శ్లోకము
తత్రాపశ్యత్‌ స్థితాన్‌ పార్థః పితౄనథ పితామహాన్‌!
ఆచార్యాన్‌ మాతులాన్‌ భ్రాత్రూన్‌ పుత్రాన్‌ పౌత్రాన్‌ సఖీం స్తథా!॥

27 వ శ్లోకము
శ్వశురాన్‌ సుహృదశ్చైవ సేనయోరుభయోరపి।
తాన్‌ సమీక్ష్యఽసకౌంతేయః సర్వాన్‌ బంధూ నవస్థితాన్‌॥

28 వ శ్లోకము
కృపయాపరయావిష్టః విషీదన్నిద మబ్రవీత్‌!
అర్జున ఉవాచ:
దృష్ట్వేమం స్వజనం కృష్ణ! యుయుత్సుం సముపస్థితం॥

29 వ శ్లోకము
సీదంతి మమగాత్రాణి ముఖంచ పరిశుష్యతి ।
వేపధుశ్చ శరీరేమే రోమహర్షశ్చ జాయతే ॥

30 వ శ్లోకము
గాండీవం స్రంసతే హస్తాత్‌ త్వక్సైవ పరిదహ్యతే।
నచ శక్నో మ్యవస్థాతుం భ్రమ తీవచమేమనః ॥

31 వ శ్లోకము
నిమిత్తానిచ పశ్యామి విపరీతాని కేశవ।
నచశ్రేయోఽనుపశ్యామి హత్వా స్వజనమాహవే॥

32 వ శ్లోకము
న కాంక్షే విజయం కృష్ణ! న చ రాజ్యం సుఖానిచ।
కింనో రాజ్యేన గోవింద! కిం భోగై ర్జీవితేన వా॥

33 వ శ్లోకము
యేషా మర్ధే కాంక్షితం నః రాజ్యం భోగాస్సుఖానిచ।
త ఇమేఽవస్థితా యుద్ధే ప్రాణాం స్త్యక్త్వాధనానిచ॥

34 వ శ్లోకము
ఆచార్యాః పితరః పుత్రాః తథైవ చ పితామహాః।
మాతులాశ్య్వశురాః పౌత్రాః శ్యాలాస్సంబంధినస్తథా॥

35 వ శ్లోకము
ఏతాన్న హంతు మిచ్చ్భామి ఘ్నతోఽపి మధుసూదన।
అపిత్రైలోక్య రాజ్యస్య హేతోః కిం ను మహీకృతే॥

36 వ శ్లోకము
నిహత్య ధార్తరాష్ఠ్రాన్నః కాప్రీతిః స్యాజ్ఞనార్దన।
పాపమే వాశ్రయే దస్మాన్‌ హర్త్వైతా నాతతాయనః ॥

37 వ శ్లోకము
తస్మాన్నార్హా వయం హంతుం ధార్తరాష్ఠ్రాన్‌ స్వబాంధవాన్‌।
స్వజనం హి కథం హత్వా సుఖీనః స్యామ మాధవ॥

38 వ శ్లోకము
యద్యప్యేతేన పశ్యంతి లోభోపహత చేతసః।
కులక్షయ కృతం దోషం మిత్రద్రోహేచ పాతకం॥

39 వ శ్లోకము
కధంన ఙేయ మస్మాభిః పాపాదస్మాన్నివర్తితుం।
కులక్షయ కృతం దోషం ప్రపశ్యద్భిర్దనార్దన॥

40 వ శ్లోకము
కులక్షయే ప్రణశ్యంతి కులధర్మాః సనాతనాః ।
ధర్మే నష్టే కులం కృత్స్నం అధర్మోభి భవత్యుత॥

41 వ శ్లోకము
అధర్మాభి భవాత్‌ కృష్ణ! ప్రదుష్యంతి కులస్రియః
స్త్రీషు దుష్టాసు వార్ష్ణేయ! జాయతే వర్ణసంకరః॥

42 వ శ్లోకము
సంకరో నరకాయైవ కులఘ్నానాం కులస్యచ ।
పతంతి పితరో హ్యేషాం లుప్తపిండోదక క్రియాః ॥

43 వ శ్లోకము
దోషై రేతైః కులఘ్నానాం వర్ణసంకరకారకై:
ఉత్సాద్యంతే జాతి ధర్మాః కులధర్మాశ్చ శాశ్వతాః ॥

44 వ శ్లోకము
ఉత్సన్న కులధర్మాణాం మనుష్యాణాం జనార్దన!।
నరకే నియతం వాసః భవతీత్యనుశుశ్శుమ ॥

45 వ శ్లోకము
అహో బత మహత్పాపం కర్తుం వ్యవసితావయం।
యద్రాజ్యసుఖలోభేన హంతుం స్వజన ముద్యతాః॥

46 వ శ్లోకము
యది మామప్రతీకారం అశస్త్రం శస్త్రప్రాణయః।
ధార్త రాష్ట్రా రణే హన్యుః తన్మే క్షేమ తరం భవేత్‌॥

47 వ శ్లోకము
సంజయ ఉవాచ;
ఏవముక్త్వాఽర్జున స్సంఖ్యే రథోపస్థ ఉపావిశత్‌ |
విసృజ్య సశరం చాపం శోక సంవిగ్న మానసః ॥

గద్యం: ఓం తత్‌సత్‌, ఇతి శ్రీమద్భగవద్గీతాసు, ఉపనిషత్సు, బ్రహ్మ
విద్యాయాం, యోగశాస్త్రే, శ్రీకృష్ణార్జున సంవాదే, అర్జున విషాదయోగోనామ
ప్రథమోఽధ్యాయః ॥

#BhagavadGita #ArjunaVishadaYogamu #TeluguBhagavadGita #SlokasInTelugu #BhagavadGitaForBeginners #TeluguNarration #SpiritualLearning #Kurukshetra #LordKrishna #Arjuna


Discover more from Bhakthi Unlimited

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Leave a Reply